Runtime: 47 min
Ovo nisam ja pis'o al' ko da jesam, naime radi se o rivjuu gore pomenutog dokumentarca a pre će biti intervjua. Inače, pisao ga je veliki fanatik, dakle veliki čovek, gromada, moj jaran, Aleksandar Janjić aka Harvester iz Banjaluke. Harvi je naravno akademski građanin, završio je PMF (ej bre!), radio na Mašinskom Fakultetu u BL, ali ono što zasenjuje sve ove titule i akcije je činjenica da je mladi Janjić ladno skak'o bre sa padobranom, dakle faca sa kojom se definitivno nije zajebavati, jer ja ne bi smeo ni u avion da uniđem a ne tamo...ma joj, ne smem ni da pišem o tome kolko me stra', al' bez zajebancije. I vaistinu, nije mala stvar, no on će to naravno nipodaštavati, ali padobran je padobran i mož' da priča šta 'oće. E sad, zašto baš Harvi piše ovaj rivju, zašto ga ne piše npr. Ghoul, Kunac ili neko drugi od jarana sa Sagite koji su takođe skloni hororima ? Pa zato što je Harvi, verovali ili ne, ubedljivo najveći ako ne i jedini fanatični fan ovog nemačkog režisera na prostorima bivše Jugoslavije. Naravno, to ne bi bilo toliko zanimljivo za sve nas da Uwe Boll nije redatelj koji dobija samo najgore ocene na IMDB-u, a pojedinci kao Harvi ga i pored toga neizmerno cene i dižu u nebesa, što ovom izuzetno ružnom čoveku (Nemac jebiga + bokser) daje kultni status, a što ćete izvaliti i iz ovog dokumentarca. Evo samo par primera, njegov film House of the Dead (2003) na IMDB-u ima ocenu 2.0 od ni manje ni više nego 23,453 glasova, što nam govori da iako gledaoci posmatraju njegove filmove kao izuzetno loše, kao DNODNA, da ih ipak uporno gledaju, što samo dokazuje okultnost o kojoj sam govorio, jer 90% njegovih radova ne prelazi ocenu 3.0, a opet, pored svega Uwe uspeva da privuče skroz solidne glumce i njegovi filmovi su gledani, i to samo tako, što je realni paradoks i ja sam zaista zbunjen, ali zato je tu Harvi, i ovo je jedinstvena prilika da nam pokuša pojasniti zašto je to tako. Dakle, uživajte, jer Uwe je definitivno kultni okult kakav se retko sreće.
Ovo je kratak (45 minuta) intervju/večera sa Uveom Bolom, koga intervjuišu neki plavušan i neka vrlo zgodna crnka. Srećom, iako su istovremeno jeli i pričali, niko se nije udavio.
Trenutak u kome se sve to dešava je negdje između snimanja Dungeon Siege i Postala. Imajući u vidu trajanje (ovo je dakle samo intervju, ne neki dokumentarac ili nešto slično), vrlo sam zadovoljan detaljnošću i količinom pokrivenih tema. Jedino što nije spomenuto je ona čuvena bokserska egzibicija, koja se pretpostavljam desila poslije ovoga.
Priča počinje od početka, dakle od toga šta je Uvea inspirisalo da postane režiser (bio je to film Pobuna na brodu Baunti sa Marlonom Brandom). Zatim govori o svojim prvim filmovima, sa posebnim osvrtom na House of the Dead. Spominje se još i njegov prvenac German Fried Movie, zatim Alone in the Dark, BloodRayne i Dungeon Siege.
Nakon toga ide neka opštija priča – Uve govori o nedostatku podrške od strane gejmerske zajednice za filmove snimljene po igrama, zatim o kritičarima koji mrze njegove filmove a da ih nisu ni pogledali i, što prosječnom gledaocu možda nije najatraktivnije, ali meni je bilo najzanimljivije – o samom sebi kao autoru. U suštini, Uve voli da ima potpunu kontrolu nad filmom u svojim rukama – i scenario i produkciju i režiju i ko zna šta još. Posebno je interesantno objašnjenje kako piše scenario. Uglavnom, zbog nemogućnosti da sve stigne, ponekad dio odgovornosti (npr. scenario) mora da prebaci na nekog drugog.
Ovaj intervju bih preporučio prvenstveno ljubiteljima filmova Uvea Bola. Naravno, i ostalima će vjerovatno biti zanimljivo, ali oni kojima je interesantna samo njegova kontroverzna ličnost možda će biti razočarani nedostatkom čuvenog pljuvanja njegovih kolega. Osim nekoliko psovki, koje su tu čisto kao izražajno sredstvo, intervju protiče u sasvim kulturnoj atmosferi. To je otprilike to. Spojlere sam preskočio jer je bolje da sve lijepo čujete od čovjeka lično a ne da ja nešto laprdam.
"Dinner With Uwe Boll," a bizarre interview with the director, conducted by two folks from the IGN game site. Set in front of a stark white wall, Boll and his interviewers eat food and sip wine at a candlelit table. Boll answers questions about his childhood, why he chooses to adapt videogames, his writing process, the problems he's encountered with control over his films and what projects he has in the pipeline. Things get interesting towards the end though, when Boll lashes out at internet critics and talks about how tired he is of giving interviews (claiming this is the last one he'll do). Apparently, people who criticize his movies fall into two categories: those who are wannabe filmmakers and are jealous of him and those who just like to revel in the fun of trashing him."
A sad malo da vidite kako Uwe bije :
DOWNLOAD :
http://www.megaupload.com/?d=I7SKMNYC
0 comments:
Post a Comment