Festival (1967)

Director:
Murray Lerner

Dokumentarac o legendarnom Newport Folk Festivalu (Rhode Island), koji je definitivno obeležio 60-e godine prošlog veka, i pokrenuo američku folk scenu, te je doveo u sam vrh popularne muzike. Muzičari poput Pete Seegera, Bob Dylana, Joan Baez, Peter Paul and Mary, Johnny Casha i Judy Collins, tih godina postali su jako popularni međ' omladinom širom SAD, što je i te kako dodalo gasa, i ovaj do tad marginalni muzički pravac dovelo u fokus dešavanja na svetskoj muzičkoj sceni.

Ovde se nalaze video zapisi sa 4 festivala (1963-1966), ima dosta LIVE muzike ali tu su i intervjui sa nekim od muzičara, npr. jedan baš odličan sa Joan Baez, a tu je i publika, uglavnom sastavljena od mladih ljudi, i oni nam govore o svojim pogledima na ovaj muzički pravac, i protestne pesme koje su izbile u prvi plan zahvaljujući prvenstveno Dylanu.

Izdvojio bih samo par najjačih momenata, npr. kada 'Peter, Paul and Mary' izvode Dylanovu vanvremensku "The Times They Are a-Changin" gde Mary briljira, zapravo uopšte njen nastup ima neku svoju specifičnu draž, pa onda Joan Baez i Peter Yarrow sa "Go Tell Aunt Rhody" Woody Guthriea, gde Baezova baca par prejakih prijava, skroz onako spontano, kako samo ona to ume. Dakle, totalno genijalan festival, i to samo par godina pre Haight Ashbury-a i svog pozitivnog ludila koje je usledilo, zapravo ovo mu dođe ko neka prethodnica hipi revoluciji, videćete te face.

Još bi da pojasnim zašto ja ova akustičarska muzika toliko jaka. Mislim da se tu radi samo o toj jednostavnosti, jer bukvalno svako ko iole zna da svira gitaru može da se dovati akustare i da skine par pesmica od Dylana, pa i da napravi par svojih, što da ne, i da ih svira gde god mu volja, i u tome je najbitnija prednost akustične muzike nad električnom. Znači gde god da odeš možeš da poneseš gitaru, na planinu, na more, na selo, i svuda, i svi će to dobro prihvatiti jer tu nema nimalo agresije niti bilo kakvih negativnih akcija, i svako može to da sluša pa i da zapeva, pa čak i stariji ljudi koji inače ne bi prihvatili neki rok ili tako nešto. I ja prosto obožavam ovaj fazon, jer meni je ovakva muzika lek za dušu, a posebno kad se svira uz nežne ženske vokale poput Joan Baez, Judy Collins i Mary Travers. Znači, akustična gitare, bendžo, usna harmonika i da te bog vidi. (97 min)


http://www.imdb.com/title/tt0061658/

"Festival is sadly among the missing documents of an era in popular music that continues to fascinate. After a brief theatrical run in 1967, the film continued to show up at repertory theaters through the next decade. But with the advent of home video, problems with wider distribution arose, due to clearing music performance rights. Thus, any opportunity to see this film should be taken. Director Murray Lerner hung out at four Newport Folk Festivals (1963-1966), recording performances, interviews, and crowd shots. Editing all of this footage into less than 100 minutes of film inevitably meant compromises; there are no complete performances, the interviews are brief. But the feeling for an era remains, and the most electric moment (literally) involves that famous (or infamous) 1965 performance by Bob Dylan, when he plugged in his guitar and played with the Paul Butterfield Blues Band. Among the highlights are several involving veteran bluesmen like Son House breaking through to a mostly white, college-age crowd."

Download :
http://rapidshare.com/files/354114535/Festival__1967_.part1.rar
http://rapidshare.com/files/354122057/Festival__1967_.part2.rar
http://rapidshare.com/files/354128109/Festival__1967_.part3.rar
http://rapidshare.com/files/354133305/Festival__1967_.part4.rar
http://rapidshare.com/files/354108493/Festival__1967_.part5.rar