Just, Melvin: Just Evil (2000)

Director:
James Ronald Whitney

IMDB

Ovaj nadasve (jebemti izraz) zanimljivi dokumentarac se većinom sastoji od svedočenja članova jedne familije locirane u nekoj vukojebini, a koji su kao deca bili žrtve seksualnog zlostavljanja od strane oca, Džasta Melvina (Just Melvin), koji to naravno otvoreno poriče u filmu. Dakle, zabole njega, čovek sedi pored mora i ne jebe živu silu. Zanimljiv podatak je i da je i sam autor dokumentarca, James Ronald Whitney, član ove pogoleme porodice pa je tako i on u ranom detinjstvu bio zlostavljan al' je nekako uspeo da utekne na vreme iz te bolesne sredine zahvaljujući verovatno svojoj želji da se bavi filmovima. No vratimo se na našeg Melvina, naime isti taj Melvin se između ostalog 2 puta ženio i to tako da je birao žene isključivo po tome dal' već imaju decu i kog uzrasta, da bi mogao da radi to što voli komotno a ne da mora da se cima s pubovima bezveze. Što bi neki rekli - čovek je preferirao kućnu dostavu. Znači totalno opuštena faca. I ne samo to, u tim krajevima, čini mi se da se radi o Južnoj Kaliforniji, ne držite me za reč, incest je najopuštenija stvar, tako da ovde možemo da saznamo da tu nije bilo samo pedofilije nego brate moj i incesta na sve strane, jer tu se ne zna ko se s kim nije jebo, a pritom oni i otvoreno govore o tome i šale se, i onda se to tako prenosi, što se kaže, s kolena na koleno, znači najnormalnija stvar, ma ko dobar dan.

A i ta njihova svedočenja kako ih je ovaj zlostavljao su skroz nekako bre ravnodušna, tipa "silovo me ćale, jebem mu mater", znači bez ikakve tuge i povređenosti, i tek tu ja shvatim da se ovaj film zapravo uopšte i ne bavi pedofilijom i tako tim zlostavljanjima, nego brate jednom prosečnom white trash porodicom kakvih ima na stotine hiljada po svim krajevima SAD, pa još kad se naliju munšajna bude burazeru žureza do zore. Ma neverovatno nešto, a mislio sam da sam sve vido. Uglavnom, ako ste voleli genijalni The Wild and Wonderful Whites of West Virginia (2009) to vam je taj neki rad, samo što su, da se odma razumemo, Vajtovi bre realna gospoda za ovaj ljudski ološ, i mogao bih sad da vam prepričavam ma naširoko te zgode i nezgode ove "ožalošćene porodice" al' sam jbga upao u tu neku fazu kao gistro minimalizma, jer šta koji kurac, ja se tu trudim, pišem (pišam), kenjam, sređujem, lickam, a tekst pročita skoro pa niko. Pa gde to ima, kamo smisao za besmisao? Šta, možda treba da se proglasim za umetnika, za pisca JEBOTEBOG, pa da pišem isključivo za sebe, da izdajem knjige u tiražu primeraka za rodbinu i prijatelje, i kao dojaja? E, malo morgen, jer takvih je i previše, ceo grad bre vrvi od pisaca, promocije svako veče i to po više komada, bukvalno ne znaš na koju ćeš pre, a da ih sve zajedno istreseš iz gaća ako 10 njih ima tiraž veći od 200 komada evo ovde me secite, i stoga brate od sad solo minimalistički pristup, ko Koja iz Discipline Kičme, a ako mi se zalomi koji obimniji tekst znajte sa sigurnošću stoprocentnom da sam se il' dobro napio il' valjano zgudro, treće jbga nema. Aj' pa živeli i naravno, pogledajte film!

"There are few subjects as abhorrent to our sensibilities as incest, particularly when it involves very young children, and Just, Melvin chronicles a truly monstrous case. The film tells the story of an individual whose path of destruction was so insidious and devastating that it's almost impossible not to be provoked to feelings as varied as sympathy, rage, and disgust. That this is not an account by an outsider but the story of a survivor makes it all the more remarkable and significant, but not any easier to digest.

James Ronald Whitney is the grandson of Melvin Just. His mother was abused and molested from a very early age, as were all her sisters and step- sisters. And as we consequently discover, the same is true of all the women in Melvin Just's second marriage. This litany of violation and mistreatment is especially disturbing because the film has an odd, almost-matter-of-fact tone. There is no need for dramatic histrionics. The reality of these confessions makes us witnesses to violence that is frighteningly genuine. The confessions themselves were perhaps triggered by the reopening of a case involving the killing of a social worker, a murder that undoubtedly was the act of Whitney's grandfather.

That the filmmaker was the subject of abuse and managed to 'escape' his madly dysfunctional upbringing is only one of the many elements that make this film so intriguing. But Just, Melvin is a story that will never have a happy ending, a chilling and candid portrait of the cycles and consequences of abuse."

DOWNLOAD